Wat houdt de nieuwe wet partneralimentatie voor u in?

Als een van de ex-partners na ontbinding van een huwelijk onvoldoende inkomsten heeft, moet de ander partneralimentatie betalen. Op 1 januari 2020 werd de Wet Herziening Partneralimentatie van kracht. Dit heeft een drietal belangrijke wijzigingen voortgebracht. Voornamelijk voor de duur van de partneralimentatie heeft de nieuwe regelgeving grote gevolgen. Het is belangrijk om goed op de hoogte te zijn wat de nieuwe wet betekent voor uw persoonlijke situatie, als u partneralimentatie ontvangt of moet betalen. 

Maximale belastingaftrek 

Op basis van wettelijke maatstaven wordt de hoogte van partneralimentatie vastgesteld. De belangrijkste factoren daarbij zijn de draagkracht van de alimentatieplichtige en de behoefte van de alimentatiegerechtigde. Meestal wordt het bedrag van de alimentatie vastgesteld op basis van het bedrag dat de (ex)partner volgens zijn draagkracht maximaal kan betalen. Dit betreft een brutobedrag. De ex-echtgenoot voert dit op als aftrekpost in zijn belastingaangifte. Het bedrag is belast voor de partner die alimentatie ontvangt. Het gebeurt regelmatig dat degene die alimentatie moet betalen, mag aftrekken in de hoogste schijf van 51,95 procent terwijl de alimentatiegerechtigde wordt belast in een lagere schrijf met belastingvoordeel tot gevolg. In stappen verlaagt het kabinet de fiscale aftrek naar 37 procent in 2023. In 2020 bedraagt de maximale aftrek 46 procent. Partneralimentatie betalen wordt dus duurder.

Duur partneralimentatie

De verplichting om de ex-echtgenoot te onderhouden, duurt volgens de huidige regelgeving twaalf jaar vanaf het moment dat de scheiding is uitgesproken. Er volgt uit de wetswijziging van 1 januari 2020 een nieuwe partneralimentatieduur van maximaal de helft van de duur van het huwelijk. Met een maximum van vijf jaar. Uitzonderingen gelden voor huwelijken waaruit jonge kinderen zijn geboren en huwelijken die langer dan vijftien jaar stand hebben gehouden. Om alimentatiegerechtigden te stimuleren in hun economische zelfstandigheid, is de nieuwe wet in het leven geroepen. Door de maximale looptijd van de alimentatie te verkorten, verwacht de wetgever dat alimentatiegerechtigden sneller weer financieel onafhankelijk van de ex-partner zijn. Het moment waarop het verzoek tot echtscheiding bij de rechtbank wordt ingediend, is van belang voor het vaststellen van de duur van van de alimentatie. De ex-echtgenoot heeft recht op maximaal twaalf jaar alimentatie als de scheiding nog in 2019 is uitgesproken. De nieuwe wetgeving geldt als het verzoekschrift is ingediend na 1 januari 2020. 

Jaarlijkse indexering 

Jaarlijks vindt indexering van alimentatie plaats. Omdat ieder jaar de lonen wijzigen, veranderen ook de bedragen voor partneralimentatie. De minister van Justitie en Veiligheid heeft vastgesteld dat de bedragen met ingang van 1 januari 2020 met 2,5 procent omhooggaan. Dit houdt in dat de alimentatieplichtige en de alimentatiegerechtigde zelf verantwoordelijk zijn voor het wijzigen van de betaling. In het familierecht is vastgesteld dat het mogelijk is om de jaarlijkse indexering uit te sluiten. Dit kan worden vastgelegd in een echtscheidingsconvenant of vaststellingsovereenkomst. U kunt zich laten bijstaan door een familierecht-advocaat om dit zo goed mogelijk te regelen. In de meeste gevallen is alimentatie namelijk een complexe materie.